Sejm i Senat przyjęły ustawę z dnia 26 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego oraz niektórych innych ustaw, która zawiera znaczne zmiany w przepisach o obrocie gruntami rolnymi (i konsekwencjach tego obrotu).
Niestety, ustawa jest bardzo obszerna, stąd na początek wskażę na najważniejsze – w mojej ocenie – zmiany, które ona wprowadza:
poszerzenie definicji “osoby bliskiej” o rodzeństwo rodzica i pasierbów,
znaczne poszerzenie przypadków, kiedy osoba niebędąca rolnikiem indywidualnym może nabyć nieruchomość rolną m.in. w przypadku nieruchomości mniejszych niż 1 ha, nabycia w toku postępowania egzekucyjnego i upadłościowego, a także w wyniku zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego po ustaniu małżeństwa oraz działu spadku;
poszerzenie katalogu przypadków, kiedy nabycie będzie możliwe za zgodą dyrektora KOWR (np. nabycia dla potrzeb realizacji celu publicznego),
skrócenie okresu obowiązku prowadzenia gospodarstwa rolnego, zakazu zbywania nieruchomości i oddawania jej w posiadanie z 10 lat do 5 lat,
podniesienie wielkości nieruchomości rolnych, które generują prawo pierwokupu udziałów i akcji w spółce kapitałowej do 5 ha,
złagodzenie wymogów z definicji rolnika indywidualnego i sposobu ich dokumentowania,
O szczegółach tej ustawy będę pisać w kolejnych wpisach. Regulacja jest bardzo obszerna i kazuistyczna (co jest jej minusem), ale w końcu wyłączono spod zbędnej ochrony najmniejsze grunty rolne, które samodzielnie nie mają znaczenia gospodarczego. Pozostaje pytanie, kiedy zaczniemy rozsądnie różnicować tę ochronę również z uwagi na położenie gruntów oraz ich jakość.
{ 1 komentarz… przeczytaj go poniżej albo dodaj swój }
Śledzę od dłuższego czasu temat właśnie gruntów rolnych. Szczególnie tych o mniejszej powierzchni, i pod kątem wydzielenia jej części bądź przekształcenia całości na działkę budowlaną. Aktualnie tak prosty proces w naszym kraju ciągnie się zbyt długo.