Renta planistyczna – jak bronić się przed odsetkami
Pisałem już na blogu, że od w decyzji, w której wymierzana jest renta planistyczna (opłata planistyczna), nie można orzekać o terminie jej płatności ani o obowiązku zapłaty odsetek. Orzecznictwo w tej sprawie jest ugruntowane. W Przeglądzie Podatków Lokalnych i Finansów Samorządowych można przeczytać glosę dr. T. Brzezickiego i moją na ten temat.
W jednym z komentarzy Pan Zbyszek Niemczewski zadał pytanie o to, jak się bronić w przypadku, gdy decyzja zawierająca obowiązek zapłaty odsetek stała się ostateczna (tzn. nie została zaskarżona albo Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało ją w mocy).
Odpowiedź na to pytanie zawiera art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., który stanowi, że organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji wydana została bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa.
Dla rozpatrzenia takiego wniosku właściwy jest organ wyższego stopnia, a gdy decyzja wydana została przez lub samorządowe kolegium odwoławcze – ten organ. W konsekwencji, właściwe w sprawie orzekania o stwierdzeniu nieważności decyzji jest samorządowe kolegium odwoławcze, będące organem wyższego stopnia wobec wójta, burmistrza, prezydenta miasta.
Nieważności decyzji stwierdza się z urzędu lub na wniosek. Sformułowanie takiego wniosku nie jest trudne, a wpisy o rencie planistycznej (opłacie planistycznej) na tym blogu na pewno Ci w tym pomogą.
Witam,
nurtuje mnie problem, co zrobić w sytuacji, gdy w ostatecznej decyzji SKO o utrzymaniu w mocy decyzji zawierającej obowiązek uiszczenia opłaty planistycznej, co prawda nie orzeczono o obowiązku orzeczenia odsetek i terminie do zapłaty, lecz uczyniono to odrębnym pismem (wezwaniem do zapłaty). Czy Urząd Miasta może wysyłać takie wezwania i żądać opłaty wraz z odsetkami, pomimo iż decyzja SKO nie jest prawomocna (rozważam zaskarżenie do WSA)?
Pani Katarzyno!
Decyzja SKO jest ostateczna i wykonalna – może być przedmiotem egzekucji. Fakt, że jeszcze nie upłynął termin na złożenie skargi do WSA tego nie zmienia – w przypadku złożenia skargi organ lub WSA mogą wstrzymać wykonanie decyzji.
Jeśli chodzi o odsetki, to zgodnie z aktualnym stanowiskiem sądów, nie ma podstaw dla żądania odsetek od renty planistycznej – jeśli organ będzie chciał je od Pani ściągnąć, to może się Pani bronić na etapie egzekucji.
pozwolę sobie wkleić cytat z wyroku II SA/Kr 108/15 – Wyrok WSA w Krakowie
Data orzeczenia
2015-10-30 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2015-01-23
Nie zasługuje natomiast na uwzględnienie zarzut strony skarżącej, podniesiony wcześniej w odwołaniu od decyzji I instancji, że w decyzji ustalającej jednorazową opłatę organ nie określa się terminu dokonania wpłaty. W tej kwestii należy w całości uznać za prawidłowe wyjaśnienie organu odwoławczego, który wskazał, że ustalenie takiego terminu jest uzasadnione, wskazując prawidłowo obowiązujące w tym zakresie przepisy ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. z 2014 r. , poz. 885 ze zm. ) oraz ustawy z 29.08. 1997 r. ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012, poz. 749 ze zm.) A zatem, ponieważ „opłata planistyczna” stanowi niepodatkową należność budżetową w rozumieniu art. 60 ustawy o finansach publicznych, zgodnie z przepisem art. 67 tej ustawy do spraw dotyczących należności, o których mowa w art. 60, nieuregulowanych niniejszą ustawą stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267) i odpowiednio przepisy działu III ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa . W ocenie Sądu, do spraw dotyczących egzekucji „opłaty planistycznej” mają więc zastosowanie przepisy Ordynacji podatkowej, m.in. dotyczące terminu płatności tj. art. 47 § 1, zgodnie z którym termin płatności podatku wynosi 14 dni od dnia doręczenia decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego. Oznacza to, że w rozpoznawanej sprawie organy prawidłowo ustaliły termin płatności ustalonej jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości. (por. wyrok WSA w Szczecinie z 17.12. 2014 r., sygn. akt I SA/Sz 732/14.
oraz podnoszony w skardze argument:
W uzasadnieniu skargi podniesiono, że organ I instancji nie miał uprawnień do określenia terminu dokonania wpłaty. Na potwierdzenie tego stanowiska zacytował wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 czerwca 2012 r., sygn. akt II OSK 606/11, gdzie wskazano, że przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie dają podstawy do orzekania w przedmiocie terminu do uiszczenia opłaty ani też o obowiązku zapłaty odsetek ustawowych w razie naruszenia tego terminu.
i jak tu teraz podejść do sprawy kiedy sady orzekają o tej samej sprawie w tak różny sposób?
czy wyrok NSA w tej kwestii nie powinien być wiążący dla sadów wojewódzkich?
pozdrawiam!
Krzysztof
Zróżnicowanie to wynika z wejścia w życie ustawy o finansach publicznych z 2009 r. Odesłania zawarte w tej ustawie są powodem bardzo licznych wątpliwości – to jeden z przykładów. Stanowisko, które Pan przytoczył konsekwentnie prezentuje również np. WSA w Gdańsku.