Tandetna forma
Nie od dziś wiadomo, że Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych to świetne narzędzie dla każdego, kto zajmuje się prawem administracyjnym. Część orzeczeń jest powtarzalna, ale czasem można spotkać takie fragmenty, jak poniżej. Ten dotyczy akurat przepisu art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, czyli zasady dobrego sąsiedztwa:
(…) nie można przyjąć, że garaż o konstrukcji stalowej zaburza kontynuację formy architektonicznej dotychczasowej zabudowy i z tego powodu jego usytuowanie w tym terenie jest niedopuszczalne. Tego rodzaju ustalenie jest co najmniej dowolne. Określoną formę architektoniczną tworzy połączenie wielu cech wzajemnie się przenikających: masa, przestrzeń, forma, głośność, struktura, światło, cień, materiał, które dopiero w całości nadają obiektowi budowlanemu taki, a nie inny charakter.
Forma architektoniczna nie sprowadza się więc wyłącznie do walorów estetycznych – celem architektury jest bowiem osiągnięcie równowagi pomiędzy aspektem funkcjonalnym i ekonomicznym budowli (budynku, obiektu budowlanego) a jego estetycznym i artystycznym wyrazem. Materiał (tworzywo), z którego powstaje obiekt jest więc jedynie jednym z wielu elementów, które dopiero łącznie decydują o jego konkretnej formie architektonicznej. Z tych względów ocena kontynuacji dotychczasowej zabudowy w zakresie formy architektonicznej nie może sprowadzać się wyłącznie do porównania „materiału” nowej i istniejącej zabudowy.
Określenie zawarte w uzasadnieniu decyzji organu I instancji, iż przedmiotowy garaż posiada „tandetną formę” w istocie sprowadza się więc wyłącznie do oceny walorów estetycznych tego garażu, nie świadczy natomiast o braku kontynuacji formy architektonicznej, a nadto ma charakter subiektywny, nie znajdujący oparcia ani w dokumentacji fotograficznej, ani w sporządzonej „Analizie obszaru”, ani w obowiązujących przepisach, które nie posługują się takim pojęciem (wyrok WSA w Lublinie, II SA/Lu 446/11).
Nic dodać, nic ująć.
Faktycznie niezły 'kwiatek’:)