W poprzednim wpisie przedstawiłem sformalizowane wymogi dotyczące dokumentacji dołączanej do skargi do WSA na ocenę projektu w zakresie Regionalnego Programu Operacyjnego. Dziś odniosę się do postanowienia NSA z dnia 5 kwietnia 2011 r., wydanego w sprawie rozpoznanej pod sygnaturą II GSK 459/11, które dotyczy właśnie tej problematyki. Na etapie skargi do WSA w Bydgoszczy, skarżący załączył do skargi m.in. wydruk wniosku z generatora, niepodpisany przez nikogo ani nie potwierdzony za zgodność oraz kserokopię informacji organu z 31 sierpnia 2010 r. w przedmiocie oceny wniosku. WSA uznał, że skarga jest niekompletna
Lektura Centralnej Bazy Orzeczeń Sądów Administracyjnych pokazuje, że ogromna ilość skarg do WSA, dotyczących oceny projektów w ramach Regionalnych Programów Operacyjnych zostaje pozostawiona bez rozpatrzenia. Jednym z podstawowych problemów, który istnieje na gruncie zaskarżania negatywnej oceny projektu jest postać dokumentów, które należy załączyć do skargi do WSA. Ustawodawca nakazuje, aby ze skargą złożono: kompletną dokumentacją w sprawie, obejmującą wniosek o dofinansowanie wraz z informacją w przedmiocie oceny projektu, kopie wniesionych środków odwoławczych oraz informacji, o której mowa w art. 30b ust. 4 (czyli informację o wynikach procedury odwoławczej) Przepis ten
Postępowania w przedmiocie dofinansowania projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (RPO) reguluje ustawa z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (tekst jednolity 15 maja 2009 r., Dz. U. z 2009 r., nr 84, poz. 712). Procedura ta, mimo, że na pierwszy rzut oka wydaje się zbliżona do postępowania administracyjnego (wniosek, udział organu administracyjnego), znacznie się od niego różni. W ramach tego postępowanie nie dochodzi do ustalenia praw i obowiązków jednostki w sposób władczy – wręcz przeciwnie, postępowanie to dąży do wyłonienia podmiotów, z którymi zawierana jest
Truizmem jest twierdzenie, że nieznajomość prawa szkodzi. Chciałbym zwrócić uwagę na ciekawe postanowienie WSA w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2011 r., wydane w sprawie o sygnaturze II SO/Wa 5/11 (na dzień dzisiejszy – nieprawomocne). Sprawa dotyczyła wymierzenia grzywny za nieprzekazanie przez organ skargi na bezczynność do WSA w ustawowym terminie. Strona zwróciła się do Przedszkola Niepublicznego o udostępnienie informacji publicznej. Po upływie miesiąca i kilku dni bez odpowiedzi, strona wniosła skargę do WSA. Następnie – znów po upływie ponad miesiąca bez odpowiedzi Przedszkola – wniosła wymierzenie Przedszkolu Niepublicznemu grzywny
Nagromadzenie w kalendarzu rocznic, świąt i wydarzeń (rocznica śmierci Jana Pawła II, katastrofy smoleńskiej, 1 Maja, beatyfikacja Jana Pawła II, 3 Maja, rocznica wejścia do UE) nakłania do prawniczej refleksji – czy każdy może postawić na swojej działce pomnik? Dziś znów odnoszę się do artykułu na rp.pl. Tym razem temat to prawo budowlane, a dokładniej interpretacja pojęcia „obiekt małej architektury”, użytego w przepisie art.3 pkt 4 Prawa budowlanego. Budowa obiektów małej infrastruktury nie wymaga pozwolenia na budowę (art. 29 ust. 1 pkt 22 Prawa budowlanego). Czy to oznacza, że nasz Kowalski