Obszar przestrzeni publicznej w miejscowym planie

Każdy plan miejscowy musi zawiera elementy, które ustawodawca uznał za tak ważne, że ujęcie ich w planie jest obowiązkowe. Katalog tych elementów określa art. 15 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wśród nich są: zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego, stawki procentowe, na podstawie których ustala się rentę planistyczną czy szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu, w tym zakaz zabudowy.

Jednym z elementów obligatoryjnych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jest określenie wymagań wynikających z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznych.

Czym jest obszar przestrzeni publicznej? Odpowiedź na to pytanie zawiera art. pkt 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zgodnie z którym jest to

obszar o szczególnym znaczeniu dla zaspokojenia potrzeb mieszkańców, poprawy jakości ich życia i sprzyjający nawiązywaniu kontaktów społecznych ze względu na jego położenie oraz cechy funkcjonalno-przestrzenne, określony w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy

Definicja ta jest mocno niedookreślona – trudno bowiem określić, jak obszar sprzyja nawiązywaniu kontaktów społecznych ze względu na jego położenie.

Uszczegółowienie zapisów ustawowych zawiera rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. Nr 164, poz. 1587), które w par. 4 ust. 5 stanowi, że:

Ustala się następujące wymogi dotyczące stosowania standardów przy zapisywaniu ustaleń projektu tekstu planu miejscowego:

ustalenia dotyczące wymagań wynikających z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznych powinny zawierać w szczególności określenie zasad umieszczania w przestrzeni publicznej obiektów małej architektury, nośników reklamowych, tymczasowych obiektów usługowo-handlowych, urządzeń technicznych i zieleni, w tym określenie nakazów, zakazów, dopuszczeń i ograniczeń w zagospodarowaniu terenów

Rozporządzenie zawiera też szczególną regulację co do skali mapy przy przestrzeniach publicznych, zezwalając na ich sporządzanie w skali 1:500, zamiast 1:2000 (par. 6 ust. 2 rozporządzenia).

Iwo Fisz

Iwo Fisz

Specjalizuję się w prawie administracyjnym. Doradzam w zakresie gospodarki nieruchomościami, zagospodarowania przestrzennego oraz ochrony przyrody i środowiska.

Podobne artykuły
310-metrowy wieżowiec w Warszawie

Napisz komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *