Warunki zabudowy a odszkodowanie od gminy

W poprzednich postach pisałem o roszczeniach odszkodowawczych wobec Poznania i Zakopanego po wprowadzeniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Czy takie same skutki, w zakresie prawa do odszkodowania, może powodować decyzja o warunkach zabudowy i decyzja  o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego

Odpowiedź na to pytanie, w odniesieniu do decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, zawiera przepis art. 58 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, który stanowi, że:

Jeżeli decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego wywołuje skutki, o których mowa w art. 36, przepisy art. 36 oraz art. 37 stosuje się odpowiednio.

W przypadku decyzji WZ, odpowiednią normę zawiera przepis art. 63 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Jeżeli decyzja o warunkach zabudowy wywołuje skutki, o których mowa w art. 36, przepisy art. 36 oraz art. 37 stosuje się odpowiednio. Koszty realizacji roszczeń, o których mowa w art. 36 ust. 1 i 3, ponosi inwestor, po uzyskaniu ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę.

Uregulowania te są prawie identyczne. Różnią się za to jednym istotnym zagadnieniem – kwestią tego, kogo obciąża odszkodowanie. W przypadku decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, odszkodowanie obciąża gminę.

Inaczej sytuacja wygląda w przypadku decyzji o warunkach zabudowy. W przypadku decyzji WZ, koszt roszczeń obciąża inwestora. Koszty realizacji omawianych roszczeń są ponoszone po uzyskaniu przez niego ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę.

Oznacza to, że właściciel nieruchomości ma roszczenie odszkodowawcze wobec gminy. Po jego „zrealizowaniu”, to jest zapłacie przez gminę odszkodowania, gmina może żądać zapłaty od inwestora. Roszczenie gminy ma zatem charakter zwrotny. Powstaje ono dopiero po zapłacie odszkodowania przez gminę.