Warunki zabudowy a renta planistyczna

Dziś chciałbym poświęcić kilka słów możliwości wymierzenia renty planistycznej na skutek wydania decyzji o warunkach zabudowy. Art. 63 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym odsyła bowiem do art. 36 i 37 tej ustawy stosowanych odpowiednio, które dotyczą m.in. wymierzenia renty planistycznej.

Pojawić się może takie pytanie: czy wydając decyzję o warunkach zabudowy, organ może ustalić stawkę renty planistycznej? W takim przypadku ustalenie wysokości renty planistycznej następowałoby nie w oparciu o stawkę procentową określoną w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (jak zazwyczaj ma to miejsce), ale w decyzji organu.

Nie można mieć bowiem wątpliwości, że zakres możliwej zabudowy wpływa na wartość nieruchomości. Jeśli zatem decyzja o warunkach zabudowy określa powyższe kwestie, to czy może ona być podstawą dla wymierzenia renty planistycznej?

Trzeba jednak pamiętać o odpowiednim stosowaniu przepisów. Art. 36 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie stanowi samodzielnej podstawy prawnej do ustalania stawki procentowej opłaty planistycznej. Tylko art. 15 ust. 2 pkt 12 przewiduje możliwość określenia tej stawki w treści miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Brak jest zatem podstawy dla określenia wysokości stawki renty planistycznej w warunkach zabudowy. Decyzja w tym zakresie jest niewątpliwie wadliwa. Jeśli otrzymałeś taką decyzję – napisz do mnie, korzystając z formularza po prawej stronie.

Iwo Fisz